Kuranda ibrahim peygamberin kıssasının anlatmak istediği

“100. “rabbim! bana sâlihlerden olacak bir evlât ver.”

101. biz de ona yumuşak huylu bir oğul müjdeledik.

102. çocuk kendisi ile beraber yürüyüp gezecek çağa erişince: “ey oğulcuğum! rüyâda ben seni boğazladığımı görüyorum. bir (düşün) bak, ne dersin?” dedi. o da: “ey babacığım! emrolunduğun şeyi yap! i̇nşaallah beni sabredenlerden bulacaksın.” dedi.

103. her ikisi de allah`ın emrine ram oldular. babası oğlunu alnı üzerine yatırdı.

104. biz ona: “yâ i̇brahim!” diye seslendik.

105. “rüyana sadakat gösterdin, işte biz iyileri böyle mükâfatlandırırız.”

106. bu gerçekten apaçık bir imtihandı.

107. biz oğluna bedel olarak ona büyük bir kurbanlık verdik.

108. sonra gelenler arasında ona iyi bir ün bıraktık.

109. bizden selâm olsun i̇brahim`e!

110. i̇şte biz muhsinleri böyle mükâfatlandırırız.

111. doğrusu o bizim mümin kullarımızdandı.

112. biz ona sâlihlerden bir peygamber olacak i̇shak`ı müjdeledik.

113. i̇brahim`e de i̇shak`a da bereketler verdik. lâkin her ikisinin neslinden iyi kimseler olacağı gibi, kendisine açıktan açığa zulmedenler de olacak”

http://sozluk.alimallah.com/37.html

Burada ayetleri anlayabilmek için gerçekten inanılması gereken temel şeyler bulunuyor.

Bunlardan bir kaçı şöyle:

1-)Çocuğun verilmesini sağlayan şey zaten yaratıcı olan Allah. Çocuk için dua edildiğinden bahsediliyor. Yani Allah olmasaydı bir hiç olduğun gerçeğine inanmadıktan sonra ateistler zaten bu ayetleri mantıklı bulmayacaktır. Materyalizmlerinde boğuldukları için böyle şeyler anlamlı gelmeyebilir.

2-)İbrahim sonsuz sadakatle görürcesine Allah’a inanıyor.

3-)İbrahim Allah’la doğrudan iletişim kurabiliyor.

4-)Buradaki çocuk da aslında çok sevilen dünyevi bir nesneyi temsil ediyor.

İbrahim peygamberin burada çocuğunu feda edebbilmesi de Allah’a olan inanılmaz inancının göstergesi. Çünkü en sevdiği şeyi bile feda edebildiğini görüyoruz.

Ayrıca ateistlerin endişe ettiği gibi bu şahıslar endişe de etmiyor. Çünkü Allah’a inanıyorlar. İnanmayan birinin empati kurduğunda endişe etmesi ve saçma bulması da oldukça doğal. İnsan inanmadığı için dünyada en sevdiği şeyi feda etmek istemez tabii.

Bir Cevap Yazın